Jak wygląda proces spalania drewna w kominku?

Najprostszym sposobem uzyskania energii cieplnej jest spalanie paliw. W przypadku drewna mamy do czynienia z trzema etapami: suszeniem (rozpalaniem), odgazowaniem (płomienie) i zgazowaniem paliwa (żar).
Suszenie paliwa polega na odparowaniu wilgoci przemijającej i higroskopijnej. Wilgocią przemijającą jest woda, którą paliwo zostało nasączone w czasie wzrostu, wadliwego magazynowania lub transportu. Wilgoć tę można usunąć, susząc paliwo na powietrzu. Wodę zaabsorbowaną przez paliwo dzięki jego właściwościom pochłaniania nazywa się wilgocią higroskopijną. Jedynym sposobem jej usunięcia jest podgrzanie do temperatury 105 - 110 st.C. Suszenie to zjawisko endotermiczne. Suszone paliwo pobiera cały czas ciepło, lecz nie osiąga temperatury zapłonu, w której wydzielałyby się gazy łatwo palne. Następuje to dopiero przy około 300 st.C gdy drewno osiągnie swoją temperaturę zapłonu.
Odgazowanie paliwa rozpoczyna się po jego wysuszeniu. Dalsze zwiększanie temperatury powoduje wydzielanie się gazów łatwo palnych. Łączą się one z tlenem zawartym w powietrzu i spalają, wytwarzając płomień o wysokiej temperaturze. Etap ten do momentu osiągnięcia temperatury zapłonu substancji lotnych ma charakter endotermiczny, następnie przekształca się w zjawisko typowo egzotermiczne. Zapotrzebowanie na powietrze jest największe w drugiej części tego etapu.
Zgazowanie paliwa jest ostatnią częścią procesu spalania i polega na utlenianiu się węgla pierwiastkowego do tlenku i dwutlenku węgla. Rozżarzony węgiel drzewny pali się bez płomieni i wydziela duże ilości energii cieplnej.