Do rozpalania najlepiej używać kawałków papieru i drobnych kawałków drewna. Przed zapaleniem należy ustawić regulatory powietrza w pozycji otwartej. Gdy nastąpi rozpalenie oraz powstanie grubsza warstwa żaru, można dokładać drewniane polana. Zaleca się dokładanie opału do wkładu dopiero wtedy, gdy pozostaje w nim żar i prawie w ogóle nie ma płomieni.
Przed pierwszym rozpaleniem należy usunąć z wkładu wszystkie naklejki oraz sprawdzić czy w palenisku i popielniku nie pozostały części montażowe. Jeżeli wkład jest wyposażony w płotek zabezpieczający żar przed wypadaniem musi on być podczas palenia prawidłowo usytuowany w palenisku.
Przy pierwszym paleniu wykorzystuje się niewielką ilość drewna. Drewno powinno być wkładane ostrożnie i powoli, a płomienie powinny być niewielkie. Regulatory w otwartych położeniach. Wkład powinien nagrzewać się powoli i stopniowo co zapewni powolne rozszerzanie się materiału i jego stabilizację.
W trakcie kilku pierwszych paleń zachodzi zjawisko wypalania się farby (związane z ostatecznym schnięciem i utwardzaniem się lakieru). Farba staje się wtedy plastyczna, dlatego należy unikać w tym czasie zbędnego kontaktu z pomalowanymi powierzchniami. Podczas wypalania z wkładu może wydobywać się nieprzyjemny zapach oraz opary. Jest to zjawisko normalne, które ustąpi po kilku paleniach. Przy pierwszych rozpaleniach na szybkach mogą pojawić się zacieki, które z czasem ustąpią. Jest to normalne zjawisko.
Minimalny ciąg kominowy przy którym może pracować wkład kominkowy wynosi 5 [Pa]. Podczas palenia przy minimalnym ciągu należy upewnić się, czy drzwiczki paleniska są szczelnie zamknięte i czy nie nastąpiło rozszczelnienie wkładu kominkowego, przez które może wydobywać się tlenek węgla stwarzając ryzyko zatrucia.
Podczas dokładania paliwa przy minimalnym ciągu z paleniska mogą wydobywać się niewielkie ilości tlenku węgla. Należy wtedy zadbać o odpowiednią wentylację w pomieszczeniu. Nie zaleca się użytkowania paleniska przy minimalnym ciągu kominowym.
