Jeśli chcemy ogrzewać dom kominkiem z systemem powietrznym, pierwszą decyzją, jaką należy podjąć to wybór rodzaju systemu, czy system DGP ma być grawitacyjny czy wymuszony.
Więcej artykułów o podobnej treści znajdziesz w kategorii KOMINKI.
Grawitacyjny układ Dystrybucji Gorącego Powietrza (DGP)
Grawitacyjny układ Dystrybucji Gorącego Powietrza wykorzystuje różnice ciśnień, które występują w budynku przy spełnieniu konkretnych warunków – odpowiedniego nawiewu powietrza z zewnątrz oraz starannie dobranych przewodów dystrybucji powietrza do innych pomieszczeń, zamontowanych w odpowiednim miejscu. Dla tego systemu ważne jest aby wszystkie przewody rozprowadzające były możliwie jak najkrótsze (max. do 3m), w miarę równej długości, możliwie jak największej średnicy (a więc o niskich oporach przepływu) i dobrze izolowane. Zastosowane rury elastyczne aluminiowe muszą być niepalne, mieć niskie opory przepływu i posiadać maksymalną temperaturę pracy 250 [°C]. Typowymi średnicami “spiro” przewodów i kształtek okrągłych są 100, 125 i 150 [mm]. Warto rozważyć instalację z wykorzystaniem sztywnych przewodów rurowych lub prostokątnych, jako, że posiadają one stosunkowo niższe opory przepływu w porównaniu do swoich elastycznych odpowiedników.
Grawitacyjny układ Dystrybucji Gorącego Powietrza jest w pełni niezależny i niezawodny, nie pozwala jednak na ogrzanie większych powierzchni oraz na sterowanie jego wydajnością. Mimo swojej prostoty posiada pewne wymagania, które są wyższe aniżeli w przypadku układów wymuszonych, bardzo ważna jest tutaj kwestia właściwej filtracji gorącego powietrza. Charakterystyczną cechą tego typu układów jest bardzo wysoka temperatura nawiewu (z kratek lub anemostatów), co jest powodowane niewielką odległością nawiewów od paleniska, oraz małą prędkością przepływu powietrza, które przez to bardzo mocno ogrzewa się od wkładu kominkowego. Wysoka temperatura przy braku właściwej filtracji może powodować bardzo niekorzystne dla zdrowia zjawisko przypalania (pirolizy) kurzu. Z tego też względu system ten jest coraz rzadziej stosowany i raczej nie zalecany.
Wymuszony układ Dystrybucji Gorącego Powietrza (DGP)
Wymuszony układ Dystrybucji Gorącego Powietrza charakteryzuje dużo większy zasięg instalacji (większa powierzchnia możliwa do ogrzania oraz możliwość przetransportowania dużych ilości ogrzanego powietrza) z nawiązką rekompensują wydatki w postaci oszczędności w rachunkach za ogrzewanie budynku. Sercem systemu jest aparat nawiewny, zasysający gorące powietrze, ogrzane przez wkład kominkowy i tłoczący je do wszystkich odnóg systemu. Aby system dystrybucji gorącego powietrza w wersji z aparatem nawiewnym działał poprawnie powinniśmy pamiętać o spełnieniu kilku zasad: dobraniu aparatu nawiewnego, poprawnym doborze elementów systemu (kształtki okrągłe lub prostokątne), zachowaniu odpowiednich odległości wylotów ciepłego powietrza od aparatu nawiewnego.
Dobór aparatu nawiewnego
Odpowiedni dobór aparatu nawiewnego pozwala na skuteczny nadmuch ciepłego powietrza nawet do najbardziej odległych kratek. Aparat nawiewny powinien posiadać izolację termiczną i akustyczną. Maksymalna temperatura powietrza dopływającego do takiego aparatu nie może przekraczać 150 [°C]. Aparatu nawiewnego nie wolno zabudowywać materiałem izolacyjnym (komora przepływowa aparatu jest izolowana), a odległość ustawienia urządzenia od kominka nie powinna przekroczyć 4 m. Część aparatów jest fabrycznie wyposażona w termostat, załączający go przy odpowiedniej temperaturze napływającego powietrza (w ten sposób realizując minimalną automatyzację jego działania).
Tą funkcję jednakże lepiej spełni instalacja dodatkowego termostatu z sondą umieszczoną bezpośrednio w okapie kominka – wtedy reakcja aparatu nawiewnego na wzrost temperatury będzie natychmiastowa a także nie będzie ryzyka, że ciepłe powietrze konwekcyjnie nie napłynie do aparatu nawiewnego i nie spowoduje jego załączenia (co może zdarzyć się w rozbudowanych instalacjach, lub gdy wentylator jest umieszczony np. w piwnicy pod kominkiem). Przed aparatem nawiewnym zalecane jest stosowanie specjalnego bypassu z termostatem bimetalicznym i przepustnicą, który spełnia zadanie zaworu bezpieczeństwa w przypadku braku prądu. Gorące powietrze jest wówczas wyprowadzane przez jego króciec do wydzielonego pomieszczenia.
Ponadto bypass posiada dodatkową funkcję w przypadku gdy aparat nawiewny pracuje, a temperatura przepływającego powietrza jest zbyt wysoka. Wtedy przez króciec bypassu automatycznie pobierane jest chłodne powietrze, które miesza się z tym gorącym dopływającym z okapu kominka, ograniczając maksymalną temperaturę doprowadzonego do kratek powietrza do 110 [°C].
Zastosowanie bypassu umożliwia zasilanie układu DGP powietrzem o temperaturze nawet 180 [°C]. Bypass dodatkowo posiada metalowy filtr oczyszczający powietrze dostające się do aparatu. Gdy nie przewidujemy zastosowania bypassa, przed wlotem do aparatu nawiewnego powinien zostać zainstalowany filtr metalowy wychwytujący cząsteczki pyłu.
Źródło: Darco
