Tak zwana drewutnia może być ciekawym elementem małej architektury ogrodu czy działki. Usytuowanie warunkuje jej podstawowa funkcja, czyli jako miejsce przeznaczone na przechowywanie opału, zaś ilość drewna potrzebnego na sezon grzewczy określa optymalną wielkość. W praktyce wiele osób ogrzewających domy drewnem kupuje je w trakcie sezonu grzewczego kilkakrotnie, zakładając, że jest ono już odpowiednio wysuszone i sezonowane.
Więcej artykułów o podobnej tematyce znajdziesz w dziale: Paliwa (drewno opałowe, pellet, brykiet) i akcesoria kominkowe
Usytuowanie drewutni
Właściwie przygotowane miejsce do przechowywania drewna jest bardzo ważne i warto rozważyć jego lokalizację już na etapie projektowania planu zagospodarowania działki, zwłaszcza przy przewidywanym większym rozmiarze drewutni. Jeżeli powierzchnia zabudowy nie będzie przekraczała 10 m2, to pozwolenie na budowę nie jest wymagane. Należy również pamiętać, że zgodnie z Prawem Budowlanym na działce nie może znajdować się więcej niż dwa budynki gospodarcze, lub dwie wiaty bądź altany, na każde 1000 m2 powierzchni zabudowy działki.
Bardzo wygodnym rozwiązaniem jest powiązanie drewutni z garażem lub wiatą na samochód. Wówczas zapewniona jest łatwa dostawa drewna, a jeżeli garaż połączony jest z mieszkaniem, przeniesienie polan do kominka, zwłaszcza zimową porą, staje się wygodniejsze. Jeżeli na działce jest wjazd gospodarczy, a odległość od domu pozwala na przeniesienie naręcza opału do domu bez żądnego wysiłku, to wtedy usytuowanie drewutni w sąsiedztwie wjazdu może być pretekstem do aranżacji fragmentu ogrodu.
Drewutnia powinna być usytuowana w miejscu przewiewnym i słonecznym. Niekorzystne jest umieszczanie jej w miejscach narażonych zimą na powstawanie większych zasp. Nie zaleca się układania drewna bezpośrednio wzdłuż ściany domu, ze względu na możliwość zagrzybienia budynku. Drewno powinno być składowane na dystansujących je od ziemi belkach.
Natalia Przesmycka
