Nasza praca inwentaryzacyjna przy rejestracji pieców polega głównie na przemieszczaniu się po terenie objętym badaniem. Bardzo często, żeby dojechać pod wiadomy nam adres, gdzie znajdują się piece, poruszamy się lokalnymi, rzadko uczęszczanymi drogami. Z założenia mamy fotografować piece, ale jak przejechać obojętnie obok drogowskazu, na którym nazwa jakby sama nas naprowadzała na właściwy trop naszych poszukiwań? Tablice z nazwami miejscowości zaczęłyśmy fotografować nazywając „piecowskazami”, bo sugerowały nam, że ta nazwa musi mieć coś wspólnego z piecami czy kominkami.
Więcej ciekawych artykułów znajdziesz na stronie głównej KOMINKI.ORG.
Zastanawiałyśmy się, czy nazwy były nadawane ze względów kulturowych, oznaczających zajęcia ludzi w tym regionie czy osadzie, czy też nadawano im brzmienie przypadkowo po II wojnie światowej, zastępując dawne nazwy niemieckie. Zaczęłyśmy poszukiwać wytłumaczenia nazw w różnych źródłach i rzeczywiście, często nadawano je ze względu na rodzaj pracy ludzi zamieszkujących w tym miejscu. Np. pięknie położona wieś PIECE na Kaszubach nazwę wzięła od pieców wapiennych i smolnych. Dla nas hasło Piec-Pecki-Pieckowo oznacza jedno – piec kaflowy. Jednak nie zawsze musiało tak być, bo np. nazwa wsi "PIECKI” nawiązuje do istniejących w przeszłości pieców wapiennych (do wypalania skał) i pieców smolnych (takich małych, leśnych fabryczek produkujących węgiel drzewny i smołę drzewną).
Inaczej można wyjaśnić pochodzenie nazw miejscowości ZDUNKI i KOMINKI w woj. warmińsko-mazurskim. Wydaje się, że jest to zwykłe spolszczenie historycznych nazw (ZDUNKI ze spolszczonego słowa Sdunken i KOMINKI ze spolszczonego Camynen, Kominen) i mogą nie mieć nic wspólnego z rzemiosłem zduńskim, bo w języku niemieckim garncarz, zdun – to po prostu Töpfer, a komin to Schornstein. Być może stara, ludowa czy regionalna nazwa nawiązywała do tych zawodów czy cech charakterystycznych dla Zdunek czy Kominków, ale nie nam to już rozpatrywać.
Zarejestrowałyśmy także wiele innych miejscowości noszących w nazwie hasło zbliżone (Guzowy Piec, Pieckowo, Kaflarnia, Smolne Piece, Piecewo, Czarna Wieś, Czarny Piec). Nie zawsze jednak udało nam się zrobić zdjęcia z nami przy „piecowskazach”, bo nie wszędzie można się zatrzymywać albo zbyt późno zobaczyłyśmy tablicę z nazwą i postanawiałyśmy zrobić zdjęcie w drodze powrotnej, która nieraz przebiegała inną trasą i nazwa pozostała tylko w naszej pamięci. Czasami ryzykując mandat i powodując zagrożenie na drodze (jak w przypadku foto ze ZDUNKAMI – zakręt i linia ciągła!) nie mogłyśmy się oprzeć chęci posiadania fotki z tak ciepło nam brzmiącą nazwą...
Kiedyś zdarzyła nam się śmieszna historia podczas wycieczki dużym autokarem pełnym wycieczkowiczów, który prowadził wynajęty kierowca. Jechałyśmy znaną nam trasą na Mazurach i wiedziałyśmy, że jest tam miejscowość o nazwie CZARNY PIEC, której dotychczas nie udało nam się zarejestrować. Kiedy zobaczyłam (ja -Jagoda Semków) z daleka pojawiający się drogowskaz, zaczęłam błagać kierowcę i szarpać za ubrania, prosząc, aby na chwilę się zatrzymał, wołając "Czarny Piec! Czarny Piec!"
Chodziło o to, żeby zrobić zdjęcie, ale niestety, miejsce na drodze nie pozwalało na robienie postoju i jedynie co mogłam zrobić, to uchwycić drogowskaz w locie przez okno autokaru.
Koledzy z pracy, którzy z nami jechali, znając nas, nie byli tym zajściem zbytnio zdziwieni, ale jadący obok kierowcy przewodnicy trochę byli zszokowani…
