Steatyt to skała często wykorzystywana do budowy kominków ze względu na swoje cenne właściwości. Jest dużo bardziej wytrzymała niż większość stosowanych do budowy kominków kamieni. Nie niszczy go woda, kwasy oraz jest odporna na uderzenia.
Więcej artykułów o podobnej treści znajdziesz w kategorii KOMINKI.
Steatyt posiada wyjątkowe właściwości akumulacyjne. Zgromadzone ciepło oddaje bardzo powoli i równomiernie: 2-3 godziny palenia wystarczą, by cieszyć się uzyskanym ciepłem przez kilkanaście godzin następnych. Należy jednak pamiętać, że proces palenia musi być dość intensywny, do jednego wsadu zużywa się od kilku do kilkunastu kilogramów drewna.
Dla naszego zdrowia ważne jest, że uzyskane i skumulowane ciepło oddawane jest na zasadzie promieniowania podczerwonego, a równomierne oddawanie temperatury nie powoduje przegrzania pomieszczenia.
Do budowy jednego kominka często wykorzystuje się kilka typów steatytu o odmiennych właściwościach, zwłaszcza różnej przewodności cieplnej. Jeden rodzaj znajduje zastosowanie w obudowie, inny we wnętrzu. Odpowiednia konstrukcja jest tajemnicą steatytowych kominków gwarantujących przyjemne ciepło.
Jako element wystroju wnętrza kominki i piece wykonane ze steatytu sprawiają wrażenie dość surowych i topornych. Można znaleźć jednak modele, które będą dobrze wyglądały zarówno we wnętrzach rustykalnych, jak i nowoczesnych. Projektanci mają duże pole do popisu, jeżeli chodzi o kształt kominków, pewną wadą może być jednak szara barwa o różnych odcieniach, nie przez wszystkich uznawana za atrakcyjną. Ponadto steatytowe kominki zazwyczaj są bardzo ciężkie, mogą ważyć nawet około 2-3 tony, dlatego wymagają mocnego stropu, jeśli mają być instalowane na piętrze. Warto też zaznaczyć, że steatytowe kominki nie należą do tanich.
Powiecie Państwo, że cuda się nie zdarzają. W zasadzie tak, ale... są wyjątki. Do nich należy z pewnością STEATYT.
Kamień ten powstał dzięki procesowi, który rozpoczął się przed 2,5 miliardami lat. Ciągle pękająca skorupa ziemska wyrzucała lawę o temperaturze 1600 °C, która rozprzestrzeniała się po dnie morskim. Minęły setki milionów lat, płyty kontynentalne zderzyły się i wypiętrzyły, przez co skamieniała lawa została wciśnięta prawie pionowo w środek tworzących się gór.
Ciśnienie wynosiło tam 4000 atmosfer, a temperatura około 500 °C. Pod wpływem wysokiej temperatury i ciśnienia zaczął się krystalizować minerał. Na końcu tych przemian powstało jedyne w swoim rodzaju dzieło natury – steatyt. Występuje on – w bardzo reglamentowanych przez naturę ilościach – w rejonie Alp szwajcarskich, na północy Europy, w Finlandii, Norwegii, Szwecji oraz w Indiach.
Steatyt jest odporny na ogień i wilgoć, nawet w wysokich temperaturach nie podlega stałym zmianom. Jeśli porównamy steatyt z szamotem, to jego przewodność cieplna jest 6 do 7 razy lepsza, jego masa właściwa jest około dwa razy większa, a jego ciepło właściwe jest o około 15% wyższe!!! Kamień ten szybko przyjmuje ciepło, akumuluje je i powoli oddaje. Żaden inny materiał nie ma tak dobrych właściwości magazynowania ciepła, a następnie sukcesywnego oddawania go otoczeniu. Nasi przodkowie odkryli właściwości steatytu już ponad 2000 lat temu. Ze steatytu wykonywano formy do odlewania z brązu, lampy oliwne, ognioodporne naczynia. Od XVIII wieku zaczęto zastępować piece murowane piecami ze steatytu.
Piec ze steatytu nagrzewa się szybko (około pół godziny) i oddaje ciepło powoli (do 20 godzin). Jeżeli opalany jest suchym drewnem, to wystarczy w nim palić dwa razy na dobę. Jest więc łatwy w obsłudze i ekologiczny. Ciepło rozprowadzane jest na zasadzie promieniowania, które jest zdrowe dla organizmu człowieka.
Jeśli chodzi o branżę kominkową, to można rozróżnić dwa sposoby wykorzystania steatytu (niemiecka nazwa: speckstein, angielska: soapstone). Pierwszy, najbardziej sensowny, ale i najdroższy, to budowa ze steatytu całych pieców – łącznie z paleniskami, drugi to stosowanie elementów z tego cennego materiału w formie wykładzin czy masy kumulacyjnej.
Witold Hawajski
Aranżacje wnętrz z kominkiem steatytowym
