Legalizacja przydaje się szczególnie osobom planującym podjęcie pracy w regulowanych zawodach, załatwienie spraw urzędowych czy prowadzenie działalności gospodarczej za granicą. Legalizacja tłumaczenia przysięgłego ma potwierdzić autentyczność tłumaczenia wykonanego przez tłumacza.
Jakie dokumenty wymagają legalizacji?
Legalizacji podlegają dokumenty urzędowe, np.:
· akty stanu cywilnego (urodzenia, małżeństwa, zgonu),
· akty notarialne,
· decyzje i wyroki sądowe,
· dokumenty potwierdzające uprawnienia zawodowe,
· zaświadczenia urzędowe,
· dokumenty rejestracyjne firm w CEIDG lub KRS.
Każdy dokument wydany przez polski urząd może zostać poddany procesowi tradycyjnej legalizacji, jeśli ma być używany w kraju spoza Konwencji Haskiej.
Ministerstwo Spraw Zagranicznych weryfikuje pieczęcie i podpisy na dokumentach przeznaczonych do użytku w krajach spoza Konwencji Haskiej. Placówki konsularne poświadczają dokumenty zarówno w Polsce, jak i w konsulatach zagranicznych. Krajowa Izba Gospodarcza potwierdza autentyczność dokumentów handlowych, np. faktur czy certyfikatów pochodzenia.
Narodowa Agencja Wymiany Akademickiej zajmuje się legalizacją dokumentów edukacyjnych, np. dyplomów uczelni wyższych. Z kolei kuratoria oświaty i okręgowe komisje egzaminacyjne poświadczają świadectwa szkolne i maturalne.
Kiedy będzie nam potrzebny tłumacz przysięgły?
Gdy dokumenty wymagają tłumaczenia przysięgłego, trzeba zanieść je do tłumacza, który sporządzi tłumaczenie wraz z pieczęcią i podpisem. Dokument może wymagać zatwierdzenia przez urząd stanu cywilnego, sąd lub konsulat.
Legalizacja tłumaczenia wiąże się z kosztami zależnymi od rodzaju dokumentu, kraju oraz instytucji wystawiającej poświadczenie. Koszty obejmują m.in.:
· opłatę za tłumaczenie przysięgłe,
· koszt zatwierdzenia w urzędzie,
· opłatę za apostille (jeśli wymagane).
Stawki za stronę tłumaczenia przysięgłego wynoszą około 50–120 zł w zależności od języka oraz stopnia trudności tekstu.
Kiedy legalizacja dokumentów nie jest potrzebna?
Jeżeli dokumenty mają być używane w jednym z ponad stu krajów będących stronami Konwencji Haskiej, zamiast tradycyjnej legalizacji stosuje się klauzulę apostille. Jest to uproszczona forma poświadczenia dokumentów wydawana przez MSZ.
Aktualna lista państw należących do Konwencji Haskiej jest dostępna na stronie hcch.net oraz w Referacie ds. Legalizacji w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.